
Opis

Tytuł: Henryk Rodakowski i jego otoczenie. Korespondencja artysty
Autor: Andrzej Ryszkiewicz
Wydawnictwo: Wydawnictwo Ossolineum
Rok wydania: 1953
Wydanie: I
Oprawa: introligatorska, imitacja skóry, na grzbiecie złocona tytulatura, na przedniej okładce superexlibris, wklejona oryginalna okładka broszurowa
Ilustracje: tak
Liczba stron: 220
Stan: bardzo dobry; minimalne przetarcia okładki, kilka ostatnich kart luzem


Henryk Hipolit Rodakowski (ur. 9 lipca 1823 we Lwowie, zm. 28 grudnia 1894 w Krakowie) – polski malarz romantyczny, portrecista. Wywodził się z rodziny prawniczej. Kontynuując tradycje rodzinne w latach 1841–1845 studiował prawo w Wiedniu. Tam też uczył się malarstwa u Josepha Danhausera (1805–1845) i Franza Eybla (1806–1880). W latach 1846–1867 mieszkał w Paryżu, gdzie najpierw kontynuował naukę u Leona Cognieta. Na tamtejszym Salonie w 1852 r. odniósł pierwszy większy sukces zdobywając medal I klasy w dziedzinie portretu za obraz przedstawiający podobiznę generała Dembińskiego. Jego pracownię odwiedził wówczas słynny malarz Eugène Delacroix. W 1861 ożenił się z miłością czasów młodzieńczych – Kamilą z Salzgeberów Blühdorn, z którą miał dwoje dzieci. Jego prawnukiem był Jacek Woźniakowski (1920–2012), historyk sztuki, pisarz, współzałożyciel wydawnictwa "Znak". W 1866 został członkiem Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. W rok później opuścił Paryż i powrócił do kraju. Zamieszkał w majątku Pałahicze koło Stanisławowa, następnie w Bortnikach koło Chodorowa we Lwowskiem. Pod koniec życia osiadł w Krakowie. Malował głównie znakomite portrety, sporadycznie obrazy historyczne (np. Wojna kokosza), rodzajowe (cykl akwarel Album Pałahickie) i animalistyczne (np. Pies Stróż). W swojej twórczości łączył elementy romantyzmu i klasycyzmu. Inspirował się sztuką antyczną i malarstwem włoskiego renesansu (Paolo Veronese). Jego portrety odznaczają się wnikliwą charakterystyką psychologiczną, precyzyjnym rysunkiem, harmonijnym układem postaci, mistrzowskim operowaniem barwą (zwłaszcza czernią i bielą) oraz świetlistą fakturą. Jego dwa arcydzieła – Generał Henryk Dembiński (1852) i Portret matki (1853) – zostały nagrodzone na wystawach paryskich. Za Portret generała Henryka Dembińskiego artysta otrzymał na Salonie paryskim w 1852 r. medal I klasy. Portret matki został nagrodzony medalem III klasy na Wystawie Światowej w Paryżu w 1855 r. Oba płótna przyniosły mu europejski rozgłos.
Do każdego zamówienia w gratisie dołączamy naszą firmową zakładkę.
Serdecznie zapraszamy na zakupy!

