Opis
Tytuł: Wioski Sieroce jako pomniki ku uczczeniu 200-lecia urodzin Ojca Ludu Polskiego Tadeusza Kościuszki
Autor: Praca zbiorowa, opracowana przez Kazimierza Jeżewskiego
Wydawnictwo: Towarzystwo Gniazd Sierocych i Wiosek Kościuszkowskich
Rok wydania: 1946
Okładka: Miękka
Ilustracje: Czarno-biały portret
Liczba stron: 53
Stan: Dobry+ / pożółkłe strony, blok i okładka, lekko poprzecierane krawędzie okładki
Wioski i ogniska kościuszkowskie: gospodarczy i społeczno-wychowawczy program działalności Towarzystwa Gniazd Sierocych i Wiosek Kościuszkowskich. Broszura programowa wydana w celu spopularyzowania projektu Sierocych Wiosek i Ognisk Kościuszkowskich.
Towarzystwo Gniazd Sierocych i Wiosek Kościuszkowskich – organizacja opiekuńcza powstała w 1947 na bazie działających wcześniej Towarzystwa Gniazd Sierocych i Towarzystwa Wiosek Kościuszkowskich. Pierwsze z nich założone zostało w 1908 przez Kazimierza Jeżewskiego i prowadziło oparte na wychowawczej opiece rodzinnej tzw. gniazda sieroce. Koncepcję wiosek kościuszkowskich skupiających kilka gniazd sierocych Jeżewski przedstawił w 1917 w stulecie śmierci Tadeusza Kościuszki. Sejm Ustawodawczy 1919 podjął uchwałę zakładającą utworzenie na gruntach państwowych tzw. wzorowej „Wsi Kościuszkowskiej”, w której w gniazdach sierocych opiekę w ramach systemu wychowania rodzinnego znaleźć miało tysiąc dzieci. Opiekę nad placówką sprawować miały instytucje społeczne pod kontrolą rządu. Realizacja rezolucji przeciągnęła się w czasie. Pierwsza wioska kościuszkowska nie przetrwała, a powrót do idei ich tworzenia nastąpił po II wojnie światowej. Po reaktywacji przez Jeżewskiego Towarzystwa Wiosek Kościuszkowskich w 1946 otrzymało ono od władz 4 majątki i dwie resztówki, w których utworzono 6 wiosek kościuszkowskich. W placówkach nowej organizacji w 1947 przebywało łącznie 350 stałych podopiecznych, dla 1000 zorganizowano kolonie letnie. Towarzystwo zostało zlikwidowane w 1949.
Do każdego zamówienia w gratisie dołączamy naszą firmową zakładkę.
Serdecznie zapraszamy na zakupy!
